“พังพะการ” หรือ “ขุนพังพะการ” เป็นบุคลที่มีชีวิต
อยู่ในสมัยของพระเจ้าจันทรภานุ
เจ้าผู้ครองเมือง
นครศรีธรรมราช
ประมาณต้นสมัยกรุงสุโขทัย
หรือประมาณ
พ.ศ.๑๘๒๐
ขณะนั้นพวกชวาได้ยกทัพ
มาตีเมืองนครศรีธรรมราชและได้ตกเป็นเมืองขึ้นของพวก
ชวา
แม้ระยะแรกจะตีเมืองไม่แตกในที่สุดพวกชวาก็
ถึงเจ้าเมืองนครให้ลงไปรับลูกสาวที่มาถวาย
เมื่อเจ้าเมือง
ลงไป
พวกชวาก็จับตัวไว้ และได้ส่งกลับเมื่อทางเมือง
นครศรีธรรมราชยินยอมส่งส่วยไข่เป็ดแก่ชวา
นครศรีธรรมราชตกเป็นเมืองขึ้นของชวาและ
ส่งส่วยอยู่นานเพียงใดไม่อาจทราบแน่
ชัด
แต่ก็ได้พ้นจากอำนาจของพวกชวาเพราะ
ความแกล้วกล้าของ
“พังพการ” นั่นเอง
ในตำนานพระธาตุเมืองนครศรีธรรมราชกล่าวว่า
พังพการ สามารถฆ่าพวกชวาล้มตายวันละ
๓๐ –
๔๐ คน
ทัพของพวกชวาจึงแตกพ่ายกลับไป
เมื่อทัพชวาแตก
กลับไปแล้ว
พระเจ้าจันทรภาณุได้ปูนบำเหน็จรางวัล
ให้แก่พังพการ
โดยแบ่งเมืองให้อีกฝ่ายหนึ่ง ซึ่งน่า
จะเป็น เมืองพระเวียง