ขอขอบคุณทุกท่านที่ร่วมกันสร้างลานเจดีย์และองค์พญานาคทางเข้าพระเจดียศรีทศพลบรมไตรโลกนาถ ณ วัดน้ำเขียว (บุญช่วยสามัคคีธรรม) ต.กองทูล อ.หนองไผ่ จ.เพชรบูรณ์ เพื่อถวายเป็นไตรรัตนบูชา

คำอธิษฐานขณะบริจาคเลือด



ครั้งนี้ผมขอเล่าเรื่องราวดีสักเรื่องหนึ่ง หลังจากนั่งผ่อนคลายจิตจากปฎิบัติกรรมฐานและเจริญสติ ในขณะที่ข้าพเจ้านั่งฟังเสียงน้ำตกอยู่บนเขา ทำให้นึกถึงเรื่องราวดีๆเรื่องหนึ่ง คือวันหนึ่งผมได้มีโอกาสลงจากเขามาพบผู้ใหญ่ที่เคารพนับถือท่านหนึ่งซึ่งได้สนทนากับท่านและท่านได้เมตตาเล่าเรื่องราวที่ดีเรื่องหนึ่งเกี่ยวกับการ ทำบุญด้วยเลือดเนื้อตัวเองเพื่อเป็นทาน คือ การบริจาคเลือดเพื่อช่วยเหลือคนอื่น ให้มีชีวิตและมีความสุขต่อไปตามบุพกรรม และครอบครัวต่อไป โดยการสนทนานั้นได้เล่ากรณีชีวิตจริงของท่านที่ได้
บริจาคเลือดเพื่อช่วยเหลือผู้อื่นมาเป็นเวลา 20 ปี ทุกๆ 3 เดือน บริจาคเลือดมาแล้วกว่า 80 ครั้ง ท่านเมตตาเล่าให้ฟังว่า ท่านมีคำอธิษฐานขณะบริจาคเลือดที่ท่านใช้ประจำเพราะการบริจาคเลือดคือการสร้างทานบารมีอย่างหนึ่ง เมื่อผมได้ฟังคำอธิษฐานแล้วรู้สึกว่าเป็นคำอธิษฐานที่ดีมีประโยชน์จึงอยากมานำเสนอเล่าสู่กันฟังเพื่อจะมีประโยชน์กับท่านที่ได้อ่านเผื่อจะได้นำไปใช้ และท่านก็อนุญาตให้ผมนำมาเผยแพร่ได้ เพราะปกติเวลาเราบริจาคเลือดเราก็จะนอนให้เจาะเลือดเฉยๆแล้วก็บีบอุปกรณ์ที่เค้าให้เราเพื่อให้เลือดไหลและรอจนเลือดเต็มถุงก็เสร็จ แต่ท่านว่าระหว่างที่เราบีบอุปกรณ์ในขณะบริจาคเลือดอยู่ขอให้ตั้งจิตอธิษฐานบารมีดังนี้ “ขอให้เลือดของข้าพเจ้านี้เป็นเสมือนโอสถทิพย์ ผู้ป่วยผู้ใดที่ได้รับโลหิตของข้าพเจ้านี้ก็ขอให้หายเจ็บ หายป่วย หายโรค หายภัย เป็นคนดี เป็นคนรักศีล มีศีล ค้ำจุนพระศาสนา ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์และสรรพสัตว์ และด้วยกุศลผลบุญนี้ขออุทิศให้แก่ คุณบิดาคุณมารดาครูบาอาจารย์และท่านผู้มีพระคุณทั้งหลาย เจ้ากรรมนายเวร ตลอดจนเทวดาทั้ง 16 ชั้นฟ้า 15 ชั้นดิน และสรรพสัตว์ทั้งหลายทุกภพทุกภูมิอันไม่มีประมาณไม่มีที่สิ้นสุด ถ้าท่านที่มีทุกข์ขอให้พ้นจากทุกข์ ถ้าท่านที่มีสุขก็ขอให้สุขยิ่งๆขึ้นไปด้วยเทอญ”   ทั้งนี้ท่านผู้ใหญ่ที่ผมเคารพท่านกล่าวทิ้งท้ายข้อคิดว่า การบริจาคโลหิตเป็นการสร้างเพิ่มพูนทานบารมีที่ยิ่งใหญ่ ย่อมได้รับอานิสงค์ตามมาภายหลัง ดังคำว่า “ผู้ให้ย่อมได้รับการตอบ” และ “ผู้ไหว้ย่อมได้รับการไหว้ตอบ” การบริจาคโลหิตจึงถือได้ว่าได้เสียสละสิ่งที่มีคุณค่าที่สุดอย่างหนึ่งในร่างกาย ในชีวิตเราเพื่อเป็นทานต่อชีวิตให้ชีวิตก่อเกิดประโยชน์แก่ผู้อื่นต่อไป ครั้งนี้ผมขออนุญาตจบการเล่าประสบการณ์เพียงแค่นี้ก่อนเพราะจะต้องทำความเพียรของตัวเองต่อ ไว้โอกาสหน้าผมจะมาเล่าเรื่องราวต่างต่อไป /// อัครพล